U SUMRAKU
SRPSTVA
Na
večernje zvono zove,
ribar
duša tužno gleda,
neugasle
sveće plove,
jatu
riba propoveda.
S dna
jezera krsti vire,
porušili
simbol vere,
potopili
manastire,
da sagrade
solitere.
Potamneo
Beli grade,
a
svetinje ruše, tope,
Vavilon
ti sada grade,
pare
brojiš, e, moj pope.
Za
koliko proda veru
i
čistotu Božjeg stana,
a
zverima svoje stado,
neki
novi fra Satana.
Dok
senilna baba zbori,
o
jedinstvu i Maršalu,
ustašija
kame oštri,
odneo
je đavo šalu.
Razvio
se krvav barjak,
diljem
iznad Srbadije,
neće
ostat Srpskog neba,
doli
iznad Šumadije.
U sutonu
Srpskog roda,
kljaste
vode slepci vrli,
sve
se izda i sve proda,
ka ambisu
Srpstvo hrli.
Barajevo
08.08.2016.
